2 miliardy Euro to kwota dotacji, jaką w ramach blisko 200 programów pomocowych Unia przekazuje państwom członkowskim. Kolejne 2 miliony Euro to zarobek niemieckich banków, które udzielają tych pożyczek. Za oceanem 78% amerykańskich firm skorzystało z jakiejkolwiek pomocy rządowej w walce ze skutkami pandemii. Świat zmienia się nie do poznania i nie jest to niestety zmiana na dobre.
Trend nadmiernej rządowej pomocy rozpoczął się w 2008 roku. O ile wcześniejsze kryzysy dotyczyły konkretnych branż, kryzys 2008 różnił się od poprzednich. Chociaż na pierwszy rzut oka był to jedynie kryzys rynku nieruchomości, to praktycznie wszystkie branże finansowe poprzez inwestycje w instrumenty pochodne zostały dotknięte. O ile poprzednie kryzysy dotykały pojedynczych branż, tym razem oberwali wszyscy. W warunkach wolnego runku kryzys zawsze był momentem weryfikacji, w którym nierentowne firmy padały, a te które sobie radziły rosły w siłę. Tak działała krytykowana przez przeciwników liberalizmu kreatywna destrukcja. Jak wiemy, tak się nie stało, ponieważ rządy wprowadziły ogromy pakiet pomocowy dla firm, które powinny upaść. To, co obserwujemy dzisiaj jest tylko zwielokrotnieniem tego zjawiska.
Od 2008 roku przybyło filmów, które utrwalają stereotyp chciwego kapitalisty, którego jedynym celem jest zaspokajanie żądzy zysku nie zważając na etykę. Każdy film o kryzysie utrwalał przekonanie, że rząd powinien coś zrobić, aby już nigdy do takiego kryzysu nie dopuścić, a dobrze wiemy, że rządy uwielbiają czuć się potrzebne. Ludzie przestali akceptować ryzyko oczekując, że cokolwiek złego się stanie, państwo na pewno coś z tym zrobi.
Firmy zombie to termin ukuty przez ekonomistów na te firmy, które w normalnych warunkach powinny upaść, jednak wciąż utrzymywane są przy życiu dzięki dotacjom. O ile w latach 80 – tych takie firmy stanowiły 2% gospodarki, obecnie jest to blisko 18%. Efektami jest spadek innowacyjności. Rynek pracy staje się coraz mniej atrakcyjny, a liczba małych firm, które aspirują do stania się dużymi staje się coraz mniejsza. Patrząc na to wszystko trudno nie oprzeć się wrażeniu, że kapitalizm został zawieszony do odwołania.
