„Kapitał i ideologia” to nowa książka Thomasa Pikettego. Autor wielu światowych bestsellerów, najbardziej liczący się pisarz środowisk lewicujących stawia w swojej obszernej publikacji zupełnie nową tezę, która na swój sposób wywraca do góry nogami dotychczasowy lewicowy światopogląd.
Cały ideologiczny przekaz tej książki jest dość prosty. Wynika z niego, że obecny system kapitalistyczny nie różni się de facto niczym od systemu feudalnego czy niewolniczego. Największym problemem jest nierówność społeczna, która jest efektem oparcia całego systemu na prawie własności. Tym samym każda nierówność społeczna jest niesprawiedliwa i należy z nią walczyć. Z tego wszystkiego wyjawia się pesymistyczny obraz świata, w którym bogaci wyzyskują biednych i rzecz jasna należy coś z tym zrobić. I właśnie tutaj następuje największy twist.
W dotychczasowej narracji to państwo zawsze było alternatywą dla rządnych zysku kapitalistów. To upaństwowienie przemysłu i zwiększenie poziomu wydatków socjalnych miało być lekarstwem na całe zło. Jednak w swojej najnowszej książce Piketty stawia nową tezę. Otóż to nie państwo powinno zarządzać gospodarką. Musiało minąć wiele czasu nim socjaliści zrozumieli, że centralne zarządzanie gospodarką nie działa. Co jest zatem alternatywą? Jest nią majątek tymczasowy.
Okazuje się, że bogaci przedsiębiorcy są nam jednak potrzebni. To oni, a nie państwo, mają zarządzać całym światowym majątkiem, jednak tylko tymczasowo. Później majątek miałby zostać przekazany nie państwu, a ludziom w postaci dochodu gwarantowanego (ok. 60% wynagrodzenia) i gwarantowanej płacy minimalnej w wysokości 70% przeciętnego wynagrodzenia. Aby zapobiec nadużyciom, to nie prezesi mieliby decydować o kierunku, jaki miałaby obrać dana firma, ale pracownicy w głosowaniach.
Myśl Pikettego jest groźną myślą, ponieważ aby podzielić się tym majątkiem, trzeba go najpierw komuś odebrać. Myślenie Pikettego jest myśleniem życzeniowym, ponieważ jaka byłaby motywacja przedsiębiorców w zarządzaniu majątkiem, który w ostateczności zostanie im odebrany? Jednak należy mieć baczną uwagę na to, jak ta publikacja zmienieni całą lewicową narrację.
